Αδιάβαστη πιάστηκε η διοίκηση του Δήμου Πειραιά στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την οποία συζητήθηκε η πρόταση της για κατάργηση της απαλλαγής από τα τέλη των δημοσίων υπηρεσιών που βρίσκονται στα διοικητικά όρια του Δήμου.
Όπως επεσήμανε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννης Μίχας η απαλλαγή του Ελληνικού Δημοσίου από κάθε δημοτικό ή κοινοτικό φόρο, τέλος, δικαίωμα και εισφορά έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά
(άρθρο 60 του Ν. 1416/1984) και ως εκ τούτου ο νόμος δεν μπορεί να ανατραπεί από μια απλή απόφαση του Δ.Σ. Υπενθύμισε μάλιστα ότι αντίστοιχων προνομίων και φοροαπαλλαγών τυγχάνουν και οι Δήμοι.
«Για να αλλάξει ο νόμος που ισχύει για όλη την Ελλάδα τότε θα πρέπει να γίνει παρέμβαση κεντρικά από την ΚΕΔΕ προς την Κυβέρνηση ώστε να κατατεθεί συγκεκριμένη τροπολογία. Με αιτήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα, γενικότητες και αοριστολογίες δεν λύνεται το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου» τόνισε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας την αντίθεση του και στην ουσία της πρότασης, καθώς όπως επεσήμανε «Είναι αδιανόητο να ζητάμε να βγαίνουν πόροι από την μία τσέπη του δημοσίου, π.χ. από την αιρετή Περιφέρεια Αττικής, και να πηγαίνουν στην άλλη, όταν είναι γνωστό ότι όλοι οι οργανισμοί του δημοσίου έχουν υποστεί οριζόντιες περικοπές στους προϋπολογισμούς τους εξαιτίας της δυσχερούς δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας».
Αντίθετα ο Γιάννης Μίχας τάχθηκε υπέρ της διεκδίκησης αντισταθμιστικών οφελών από τον ΟΛΠ για τη λειτουργία του λιμανιού και από την ΕΥΔΑΠ για τις εγκαταστάσεις του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων στην Ψυττάλεια, είτε με τη μορφή ανταποδοτικών έργων, είτε με τη μορφή ανταποδοτικών πόρων για την επιβάρυνση που προκαλούν στην πόλη.
Τέτοια πρόταση ωστόσο, όπως τόνισε, η δημοτική αρχή δεν έχει προετοιμάσει, δεν έχει καταθέσει, αν και θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις πρώτες της – αν όχι την πρώτη - προτεραιότητα.
Όπως επεσήμανε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννης Μίχας η απαλλαγή του Ελληνικού Δημοσίου από κάθε δημοτικό ή κοινοτικό φόρο, τέλος, δικαίωμα και εισφορά έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά
(άρθρο 60 του Ν. 1416/1984) και ως εκ τούτου ο νόμος δεν μπορεί να ανατραπεί από μια απλή απόφαση του Δ.Σ. Υπενθύμισε μάλιστα ότι αντίστοιχων προνομίων και φοροαπαλλαγών τυγχάνουν και οι Δήμοι.
«Για να αλλάξει ο νόμος που ισχύει για όλη την Ελλάδα τότε θα πρέπει να γίνει παρέμβαση κεντρικά από την ΚΕΔΕ προς την Κυβέρνηση ώστε να κατατεθεί συγκεκριμένη τροπολογία. Με αιτήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα, γενικότητες και αοριστολογίες δεν λύνεται το οικονομικό πρόβλημα του Δήμου» τόνισε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας την αντίθεση του και στην ουσία της πρότασης, καθώς όπως επεσήμανε «Είναι αδιανόητο να ζητάμε να βγαίνουν πόροι από την μία τσέπη του δημοσίου, π.χ. από την αιρετή Περιφέρεια Αττικής, και να πηγαίνουν στην άλλη, όταν είναι γνωστό ότι όλοι οι οργανισμοί του δημοσίου έχουν υποστεί οριζόντιες περικοπές στους προϋπολογισμούς τους εξαιτίας της δυσχερούς δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας».
Αντίθετα ο Γιάννης Μίχας τάχθηκε υπέρ της διεκδίκησης αντισταθμιστικών οφελών από τον ΟΛΠ για τη λειτουργία του λιμανιού και από την ΕΥΔΑΠ για τις εγκαταστάσεις του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων στην Ψυττάλεια, είτε με τη μορφή ανταποδοτικών έργων, είτε με τη μορφή ανταποδοτικών πόρων για την επιβάρυνση που προκαλούν στην πόλη.
Τέτοια πρόταση ωστόσο, όπως τόνισε, η δημοτική αρχή δεν έχει προετοιμάσει, δεν έχει καταθέσει, αν και θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις πρώτες της – αν όχι την πρώτη - προτεραιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου