Η λογική των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων για τα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών καλύπτεται στο μέτρο του δυνατού από το κοινό δημοσιονομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επομένως δεν χρειάζεται κάποιο επιπρόσθετο μέτρο. Εξάλλου, μία πρόσθετη προσομοίωση για τη περίπτωση ενός πολύ αρνητικού, αλλά όχι απίθανου, οικονομικού σεναρίου πιθανόν να μην ωφελήσει καθώς ένα πιστωτικό ή άλλο οικονομικό επεισόδιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί εκ των προτέρων. Με την ίδια προσέγγιση δεν είναι αυτονόητο ότι η πρόληψη των αρνητικών οικονομικών εξελίξεων θα πρέπει να επιχειρείται πρωτίστως μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτά επισημαίνει ο Ευρωπαίος Επίτροπος για θέματα Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων κ. ΄Ο. Ρεν έπειτα από ερώτηση του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. κ. Γ. Παπανικολάου.
Συγκεκριμένα, η προσομοίωση σήμερα καλύπτεται από το πλαίσιο εξέτασης των προγραμμάτων σταθερότητας και σύγκλισης των χωρών, όπου τα κράτη μέλη καλούνται να παρέχουν ανάλυση του τρόπου με τον οποίον οι τυχόν μεταβολές των κύριων οικονομικών παραγόντων θα επηρέαζαν τη θέση τους ως προς τον προϋπολογισμό και το χρέος, και να αναφέρουν τις βασικές πιθανότητες σχετικά με το πώς προβλέπεται τα έσοδα και οι δαπάνες να αντιδράσουν στις μεταβολές των οικονομικών μεταβλητών.
Ο κ. Παπανικολάου σημείωσε ότι πολλοί οικονομολόγοι διατυπώνουν το αίτημα να εφαρμοστούν τεστ αντοχής (stress tests), ανάλογα με αυτά που ακολουθούνται στις τράπεζες, και για τα δημοσιονομικά των κρατών μελών της Ε.Ε. Προτείνονται, συγκεκριμένα, δύο ειδών τεστ. Το πρώτο τεστ θα αποκαλύπτει το πόσο ευάλωτα είναι τα φορολογικά έσοδα και οι δημοσιονομικές δαπάνες σε σχέση με την ανάπτυξη του ΑΕΠ, την αλλαγή των τιμών των περιουσιακών στοιχείων, ιδίως της ιδιοκτησίας, καθώς και το ύψος των επιτοκίων στην αγορά. Το δεύτερο τεστ θα προβλέπει ένα εξαιρετικά αρνητικό, αλλά όχι μη ρεαλιστικό, οικονομικό σενάριο για τα κράτη μέλη, με στόχο να προλαμβάνονται αρνητικές οικονομικές εξελίξεις όπως αυτές που συνέβησαν στην Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία.
Στο ερώτημα του `Ελληνα ευρωβουλευτή για το αν η Επιτροπή συμμερίζεται τις συγκεκριμένες προτάσεις, ο Φινλανδός Επίτροπος απάντησε ότι δεν είναι αυτονόητο ότι η πρόληψη των αρνητικών οικονομικών εξελίξεων θα πρέπει να επιχειρείται πρωτίστως μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, δεν θα ήταν λογικό να επιβληθεί στις χώρες να συγκεντρώνουν πολύ μεγάλα πλεονάσματα υπό τις συνήθεις συνθήκες για να εξασφαλίζονται σε περίπτωση εμφάνισης χρηματοπιστωτικής κρίσης. Κατά πάσα πιθανότητα, η απάντηση θα πρέπει να δοθεί μέσω της μικρο- και μακρο-προληπτικής εποπτείας. Οι ευρωπαϊκές εποπτικές ρυθμίσεις ενισχύθηκαν πρόσφατα με την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας, το οποίο περιλαμβάνει τρεις ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές και ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ). Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΕΣΚ "Το ΕΣΣΚ είναι υπεύθυνο για τη μακροπροληπτική επίβλεψη του χρηματοοικονομικού συστήματος στην Ένωση με σκοπό να συμβάλλει στην πρόληψη ή στο μετριασμό των συστημικών κινδύνων που απειλούν τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ένωση και που προκύπτουν από εξελίξεις εντός του χρηματοοικονομικού συστήματος, καθώς και να λαμβάνει υπόψη μακροοικονομικές εξελίξεις, ώστε να αποτρέπει περιόδους χρηματοοικονομικού κινδύνου ευρείας κλίμακας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου