Μια ξεχωριστή εκδήλωση προς τιμήν της «ανώνυμης» Μανιάτισσας μητέρας – γιαγιάς, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία από την Πανελλήνια Ένωση Γυναικών Μάνης, στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, στις 4/4/12.
Στην τιμητική εκδήλωση η Π.Ε.Γ.Μ., στο πρόσωπο της «ανώνυμης» Μανιάτισσας, προσέφερε το 1ο Βραβείο, στη συγγραφέα - αρχαιολόγο κα Λιλή Μαυροκεφάλου, για το συγγραφικό της έργο και την προσφορά της, στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, τη Μάνη.
Μιλώντας στην εκδήλωση η Πρόεδρος της Π.Ε.Γ.Μ. κα Νόρα Μιχαλολιάκου, τόνισε μεταξύ άλλων : «Η ζωή λοιπόν στη Μάνη, κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Δεν ήταν μόνο οι εργασίες και ο καθημερινός μόχθος, αλλά και η σκληρότητα της ίδιας της ζωής. Θυμάμαι από παιδάκι τη γιαγιά και τις θείες μου στα μαύρα. Όλες τις γυναίκες του χωριού στα μαύρα.
Η Μανιάτισσα φορούσε τα μαύρα όταν έχανε τον άντρα, τα αδέρφια, τα παιδιά και άλλα συγγενικά πρόσωπα και δεν τα έβγαζε ποτέ ξανά. Το πένθος την ακολουθούσε εμφανισιακά και ψυχικά για την υπόλοιπη ζωή της. Η γυναίκα στη Μάνη ακολουθούσε πάντοτε τον άντρα της, εκφραζόταν δημόσια και εξωτερίκευε συναισθήματα σε μια μόνο περίσταση: στα μοιρολόγια. Τα μοιρολόγια χαρακτηρίζονται «ποιητική τραγωδία».
Κι έτσι είναι. Μαυροφορεμένες γυναίκες λένε τραγουδιστά το τελευταίο αντίο στο νεκρό συγγενή. Πόνος, θλίψη, απόγνωση, οδύνη, έκφραση… Οι πρόγονοι μας κατ’ όψη ήταν άνθρωποι σκληροί, όπως η πέτρινη πατρίδα μας, αλλά στο βάθος τρυφεροί, όπως τα πέταλα των αγριολούλουδων που φυτρώνουν στη γη της Μάνης. Στη φετινή πρώτη εκδήλωση, όπως ίσως έχετε ήδη μάθει από τον τύπο, βραβεύουμε την Θεοδώρα, την Μαρία, την Τασία, την Καλλιόπη, την Σταυρούλα, την Άννα, την Παναγιώτα, την Παρασκευή και τόσες άλλες «ανώνυμες» κατά τα άλλα Μανιάτισσες, στις οποίες οφείλουμε την ύπαρξη μας και την πορεία μας. Στις γυναίκες που έβαλαν σε προτεραιότητα την πρόοδο των πατεράδων, των παππούδων, των προγόνων μας. Στις γυναίκες που έζησαν για να στηρίξουν τους άλλους και ευτύχησαν. Ευτύχησαν να δουν τα παιδιά τους να προοδεύουν. Να σπουδάζουν, να γίνονται επιστήμονες και να διαπρέπουν.
Στις περήφανες, άξιες Μανιάτισσες, στις ηρωίδες της ζωής. Στις γιαγιάδες μας. Εκείνες τις μαυροφορεμένες, υπερήφανες γιαγιάδες που ο αείμνηστος λογοτέχνης και δημοσιογράφος συμπατριώτης μας Γιώργος Φτέρης (Τσιμπιδάρος το πραγματικό του όνομα) παρομοίαζε με «γριές φραγκοσυκιές». Σ’ αυτές τις γυναίκες οφείλουμε μια αναγνώριση για τον καθημερινό τους αγώνα, για το μόχθο τους, για την προσφορά τους, η οποία από ορισμένους παρομοιάζεται με ανθρωποθυσία, αυτή όμως συνοδευόταν πάντοτε από χαμόγελο. Σ’ αυτές λοιπόν, ομόφωνα το Δ.Σ., αποφάσισε να απονείμει το 1ο Βραβείο «Μανιάτισσας». Για τον αγώνα και τη προσφορά τους στην ζωή. Γιατί γαλούχησαν άξια τέκνα που έφτασαν ψηλά σε αξιώματα και αναγνώριση. Γιατί οφείλουμε να βραβεύσουμε καταρχήν όλες εκείνες, τιμής ένεκεν πριν προχωρήσουμε σε βραβεύσεις σε επιμέρους κλάδους.»
Η συγγραφέας – αρχαιολόγος κα Λιλή Μαυροκεφάλου, μίλησε με συγκινητικά λόγια για την ιστορία και τους ανθρώπους της Μάνης, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι: «Μαγεύτηκα από το σκληρό και περήφανο πέτρινο τοπίο, με τη μοναδική αρχιτεκτονική. Μέσα από την ιστορική έρευνα χρόνων στον τόπο σας, για το συγγραφικό μου έργο και ιδιαίτερα για τη ζωή του Μανιάτη πειρατή Γερακάρη Λυμπεράκη, έμαθα περισσότερα για τους ανθρώπους της Μάνης. Πίσω από τον σκληρό χαρακτήρα υπάρχει η μεγάλη ευαισθησία και περηφάνια. Ερωτεύτηκα την περηφάνια του τόπου και των ανθρώπων του. Η γυναίκα της Μάνης, αγωνίστρια, υπομονετική, δραστήρια, αδελφή, σύζυγος και μητέρα, πραγματικό στήριγμα της οικογένειας. Η Μάνη είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της καρδιάς μου. Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε.» Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, τα μέλη του Δ.Σ. και δημοσιογράφοι κα Μαίρη Βλαχάκου και κα Μαρία Τσέγκα, συζήτησαν με ηλικιωμένες Μανιάτισσες, για τη σκληρή καθημερινότητα της δικής τους εποχής, της δικής τους δύσκολης νιότης στα χωριά της Μάνης, όταν η ζωή τους μοιραζόταν ανάμεσα στα χωράφια και στις ανάγκες του σπιτιού. Μίλησαν και για τα έθιμα του γάμου, της γέννησης και του θανάτου. Έγινε ειδική αναφορά στα μοιρολόγια, στο «κλάμα» του νεκρού, που αποτελεί πράξη κορυφαίας έκφρασης ψυχισμού, όμοια με αρχαία τραγωδία. Είναι εκδήλωση θρήνου και ποίησης μαζί, στο κατευόδιο του νεκρού συγγενή.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν: οι Βουλευτές κκ Δ. Καρύδης, Γ. Τραγάκης, Α. Νεράτζης, ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Β. Μιχαλολιάκος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Π. Κουβάτσος, ο πολιτευτής Α΄ Πειραιά και Αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ κ. Κ. Κατσαφάδος, οι Αντιδήμαρχοι: κκ Αν. Κάρλες, Κ. Λαουλάκου, Μ. Φύκια, ο Δημ. Σύμβουλος Β. Καψοκόλης, ο Γεν. Γραμματέας του Δήμου κ. Στ. Διαμαντίδης, ο πολιτευτής του ΛΑΟΣ κ. Α. Σπίνος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Απανταχού Μανιατών κ. Στ. Μπαζάκος, ο Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Σκουταρίου «Η Βορδώνα» κ. Σ. Βλαχουτσάκος, η Πρόεδρος της Πολύμορφης Έκφρασης Πολιτισμού και Παράδοσης «Λίνα Λαβούτα – Μαντά» κα Ξ. Μαντά, ο Πρόεδρος της Εταιρείας Πολιτισμού Ενιαίας Μάνης κ. Π. Μέγκουλας κα.
Μιλώντας στην εκδήλωση η Πρόεδρος της Π.Ε.Γ.Μ. κα Νόρα Μιχαλολιάκου, τόνισε μεταξύ άλλων : «Η ζωή λοιπόν στη Μάνη, κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Δεν ήταν μόνο οι εργασίες και ο καθημερινός μόχθος, αλλά και η σκληρότητα της ίδιας της ζωής. Θυμάμαι από παιδάκι τη γιαγιά και τις θείες μου στα μαύρα. Όλες τις γυναίκες του χωριού στα μαύρα.
Η Μανιάτισσα φορούσε τα μαύρα όταν έχανε τον άντρα, τα αδέρφια, τα παιδιά και άλλα συγγενικά πρόσωπα και δεν τα έβγαζε ποτέ ξανά. Το πένθος την ακολουθούσε εμφανισιακά και ψυχικά για την υπόλοιπη ζωή της. Η γυναίκα στη Μάνη ακολουθούσε πάντοτε τον άντρα της, εκφραζόταν δημόσια και εξωτερίκευε συναισθήματα σε μια μόνο περίσταση: στα μοιρολόγια. Τα μοιρολόγια χαρακτηρίζονται «ποιητική τραγωδία».
Κι έτσι είναι. Μαυροφορεμένες γυναίκες λένε τραγουδιστά το τελευταίο αντίο στο νεκρό συγγενή. Πόνος, θλίψη, απόγνωση, οδύνη, έκφραση… Οι πρόγονοι μας κατ’ όψη ήταν άνθρωποι σκληροί, όπως η πέτρινη πατρίδα μας, αλλά στο βάθος τρυφεροί, όπως τα πέταλα των αγριολούλουδων που φυτρώνουν στη γη της Μάνης. Στη φετινή πρώτη εκδήλωση, όπως ίσως έχετε ήδη μάθει από τον τύπο, βραβεύουμε την Θεοδώρα, την Μαρία, την Τασία, την Καλλιόπη, την Σταυρούλα, την Άννα, την Παναγιώτα, την Παρασκευή και τόσες άλλες «ανώνυμες» κατά τα άλλα Μανιάτισσες, στις οποίες οφείλουμε την ύπαρξη μας και την πορεία μας. Στις γυναίκες που έβαλαν σε προτεραιότητα την πρόοδο των πατεράδων, των παππούδων, των προγόνων μας. Στις γυναίκες που έζησαν για να στηρίξουν τους άλλους και ευτύχησαν. Ευτύχησαν να δουν τα παιδιά τους να προοδεύουν. Να σπουδάζουν, να γίνονται επιστήμονες και να διαπρέπουν.
Στις περήφανες, άξιες Μανιάτισσες, στις ηρωίδες της ζωής. Στις γιαγιάδες μας. Εκείνες τις μαυροφορεμένες, υπερήφανες γιαγιάδες που ο αείμνηστος λογοτέχνης και δημοσιογράφος συμπατριώτης μας Γιώργος Φτέρης (Τσιμπιδάρος το πραγματικό του όνομα) παρομοίαζε με «γριές φραγκοσυκιές». Σ’ αυτές τις γυναίκες οφείλουμε μια αναγνώριση για τον καθημερινό τους αγώνα, για το μόχθο τους, για την προσφορά τους, η οποία από ορισμένους παρομοιάζεται με ανθρωποθυσία, αυτή όμως συνοδευόταν πάντοτε από χαμόγελο. Σ’ αυτές λοιπόν, ομόφωνα το Δ.Σ., αποφάσισε να απονείμει το 1ο Βραβείο «Μανιάτισσας». Για τον αγώνα και τη προσφορά τους στην ζωή. Γιατί γαλούχησαν άξια τέκνα που έφτασαν ψηλά σε αξιώματα και αναγνώριση. Γιατί οφείλουμε να βραβεύσουμε καταρχήν όλες εκείνες, τιμής ένεκεν πριν προχωρήσουμε σε βραβεύσεις σε επιμέρους κλάδους.»
Η συγγραφέας – αρχαιολόγος κα Λιλή Μαυροκεφάλου, μίλησε με συγκινητικά λόγια για την ιστορία και τους ανθρώπους της Μάνης, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι: «Μαγεύτηκα από το σκληρό και περήφανο πέτρινο τοπίο, με τη μοναδική αρχιτεκτονική. Μέσα από την ιστορική έρευνα χρόνων στον τόπο σας, για το συγγραφικό μου έργο και ιδιαίτερα για τη ζωή του Μανιάτη πειρατή Γερακάρη Λυμπεράκη, έμαθα περισσότερα για τους ανθρώπους της Μάνης. Πίσω από τον σκληρό χαρακτήρα υπάρχει η μεγάλη ευαισθησία και περηφάνια. Ερωτεύτηκα την περηφάνια του τόπου και των ανθρώπων του. Η γυναίκα της Μάνης, αγωνίστρια, υπομονετική, δραστήρια, αδελφή, σύζυγος και μητέρα, πραγματικό στήριγμα της οικογένειας. Η Μάνη είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της καρδιάς μου. Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε.» Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, τα μέλη του Δ.Σ. και δημοσιογράφοι κα Μαίρη Βλαχάκου και κα Μαρία Τσέγκα, συζήτησαν με ηλικιωμένες Μανιάτισσες, για τη σκληρή καθημερινότητα της δικής τους εποχής, της δικής τους δύσκολης νιότης στα χωριά της Μάνης, όταν η ζωή τους μοιραζόταν ανάμεσα στα χωράφια και στις ανάγκες του σπιτιού. Μίλησαν και για τα έθιμα του γάμου, της γέννησης και του θανάτου. Έγινε ειδική αναφορά στα μοιρολόγια, στο «κλάμα» του νεκρού, που αποτελεί πράξη κορυφαίας έκφρασης ψυχισμού, όμοια με αρχαία τραγωδία. Είναι εκδήλωση θρήνου και ποίησης μαζί, στο κατευόδιο του νεκρού συγγενή.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν: οι Βουλευτές κκ Δ. Καρύδης, Γ. Τραγάκης, Α. Νεράτζης, ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Β. Μιχαλολιάκος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Π. Κουβάτσος, ο πολιτευτής Α΄ Πειραιά και Αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ κ. Κ. Κατσαφάδος, οι Αντιδήμαρχοι: κκ Αν. Κάρλες, Κ. Λαουλάκου, Μ. Φύκια, ο Δημ. Σύμβουλος Β. Καψοκόλης, ο Γεν. Γραμματέας του Δήμου κ. Στ. Διαμαντίδης, ο πολιτευτής του ΛΑΟΣ κ. Α. Σπίνος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Απανταχού Μανιατών κ. Στ. Μπαζάκος, ο Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Σκουταρίου «Η Βορδώνα» κ. Σ. Βλαχουτσάκος, η Πρόεδρος της Πολύμορφης Έκφρασης Πολιτισμού και Παράδοσης «Λίνα Λαβούτα – Μαντά» κα Ξ. Μαντά, ο Πρόεδρος της Εταιρείας Πολιτισμού Ενιαίας Μάνης κ. Π. Μέγκουλας κα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου