Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ ΒΡΑΒΕΥΣΕ 7 ΠΕΙΡΑΙΩΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων με θέμα: «Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά – Ιστορία ενός θεσμού», που οργανώθηκαν με πρωτοβουλία του Δημάρχου Πειραιά κ. Βασίλη Μιχαλολιάκου, βραβεύτηκαν την Τετάρτη, 27-2-13,  7 Πειραιώτες λογοτέχνες, για τη μεγάλη συμβολή τους στα γράμματα και τις τέχνες και στην πνευματική ανάπτυξη της πόλης.  Η τιμητική εκδήλωση έγινε στο νεοκλασικό κτήριο της Κανθάρου. Οι λογοτέχνες που βραβεύτηκαν από το Δήμαρχο Πειραιά είναι οι κ.κ.: Δημήτρης Φερούσης, Δημήτρης Πιστικός, Ελένη Αντωνίου – Αντωνάκου, Πότης Κατράκης, Μόσχος Κεφάλας, Ελευθέριος Μαρματσούρης και Μιχάλης Βλάμος.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν: ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ιωάννης Ξυπολιάς, ο οποίος έκλεισε και την εκδήλωση, ο επίτιμος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Παναγιώτης Κουβάτσος, ο Γενικός Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά κ. Γιώργος  Σταματογιάννης, και πολύς κόσμος.

Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος,  προλογίζοντας την εκδήλωση, τόνισε μεταξύ άλλων: 

«….Δεν υποτιμώ καθόλου τα βραβεία Λένιν. Με παρέσυρε και εμένα το στοιχείο της ευρύτερης αναγνωρισιμότητας. Και προπαντός δεν μπορώ να υποβαθμίσω τη βράβευση του συμπατριώτη μου και μεγάλου ποιητή μας, Γιάννη Ρίτσου. Μου δίνεται όμως η αφορμή να πω ότι έχουμε μεγάλο αριθμό πανάξιων λογοτεχνών και ποιητών, οι οποίοι δεν ευτύχησαν να επιλεγούν ούτε από το βραβείο Νόμπελ, ούτε από το βραβείο Λένιν. Παλαμάδες και πολλοί άλλοι. Το βραβείο Λένιν π.χ.  θύμωσε, που δεν το πήρε, ο συμπατριώτης μου Νικηφόρος Βρεττάκος».

«Είπαμε λοιπόν να ψάξουμε και να βρούμε όλους αυτούς τους λογοτέχνες και να τους βραβεύσουμε για ηθική ανταμοιβή και αναγνώριση. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μόνο καταναλωτισμός. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε μια κατάσταση όπου οι νέοι πίνουν τον ίδιο καφέ, τρώνε τα ίδια τρόφιμα, όπου πίνουν τα ίδια ποτά, όπου όλοι χορεύουν τον ίδιο χορό. Εμείς πρέπει να επενδύσουμε στον πολιτισμό. Εγώ, όταν ήμουν υποψήφιος Δήμαρχος είπα : παραιτούμαι από όλα τα κομματικά και πολιτικά αξιώματα. Το κόμμα μου είναι ο Πειραιάς».

«Ευτύχησα να είμαι κοντά στα πρώτα βήματα της νιότης μου  με ένα πολύ μεγάλο πολιτικό, ο οποίος εκεί πάνω που είναι, ντρέπεται για τους επόμενους: Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος έλεγε ότι για να γίνεις σπουδαίος στη χώρα σου πρέπει να κάνεις ένα από τα δύο: ή μεγάλους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ή πολιτική για τον πολιτισμό. Και ενθυμείστε οι παλαιότεροι ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος είχε βαθειά παιδεία, περιβαλλόταν πάντα από ανθρώπους του πολιτισμού. Και ήταν επιλογή του που έκανε πολιτική για τον πολιτισμό. Και εμείς στον Πειραιά κάνουμε πολιτική για τον πολιτισμό, πολιτική για τους ανθρώπους. Παιδεία και πολιτισμός λοιπόν».

«…Είχα την ευκαιρία κάποτε να παραστώ σε μια εκδήλωση που οργανώθηκε από τους παλαίμαχους της Πολεμικής Αεροπορίας. Αντιλαμβάνεστε όλοι, ότι οι περισσότεροι ήσαν προχωρημένης ηλικίας. Ένας λοιπόν από τους πιο τιμημένους έκανε μια αναφορά η οποία με «άγγιξε»  και στον εγκέφαλο και στην καρδιά μου: ότι ο πόλεμος, ο οποιοσδήποτε πόλεμος, είναι κατάρα και ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτόν τον εφιάλτη, ως ανθρωπότητα, θα ήταν να αναλάμβαναν τη διακυβέρνηση του πλανήτη οι μανάδες.   Οι μανάδες δεν θα έστελναν ποτέ τα παιδιά μας να σκοτωθούν για έναν ανόητο πόλεμο ή να σκοτώσουν παιδιά άλλων μανάδων. Θέλω να πω, ότι και μέσα από τον πολιτισμό σφυρηλατείται, εμπνέεται το παγκόσμιο ιδεώδες της ειρήνης, που δεν γκρεμίζει πατρίδες, δεν καταργεί έθνη, αλλά διατηρεί την ιδιαιτερότητα και προσωπικότητα του κάθε έθνους και του κάθε πολίτη. Και ένα δεύτερο βίωμά μου: όταν επισκεπτόμουν φρουρούς στα σύνορα, χαιρετούσα και τους φρουρούς της άλλης χώρας και τους έλεγα αν τα χρήματα που ξοδεύουμε για εξοπλιστικά προγράμματα και εμείς και εσείς, δεν τα ξοδεύαμε, θα είχαμε και καλύτερη υγεία και καλύτερη παιδεία και εσείς καλύτερους μισθούς».

«Θα πω και ένα τρίτο: Εάν κάποιος νοιώσει στην πρώτη φάση της νιότης του  πραγματικός νέος – νέος σημαίνει να νοιώθεις ότι πρέπει να αλλάξεις τον κόσμο προς το καλύτερο κι όχι μόνο ότι πρέπει αλλά και ότι μπορείς – θα είσαι για πάντα νέος, όσες δεκαετίες κι αν σου χαρίσει ο Θεός. Και νέος σημαίνει σύγκρουση, αμφισβήτηση, όνειρο, δημιουργία. Νοιώθω πολύ μεγάλη την τιμή να είμαι Δήμαρχος Πειραιά και να δίνω αυτές τις απέριττες πλακέτες σε τέτοιες προσωπικότητες».