Ο Δήμος Πειραιά τίμησε τον Πειραιώτη Ζωγράφο Εμ. Μαντά

Στη Δημοτική Πινακοθήκη εγκαινιάσθηκε από το Δήμαρχο Πειραιά κ. Βασίλη Μιχαλολιάκο, η έκθεση έργων του Πειραιώτη ζωγράφου κ. Μανόλη Μαντά που συνοδεύτηκε από μια τιμητική εκδήλωση με την παρουσία του συγγραφέα κ. Βασίλη Βασιλικού και της υψίφωνου κας Βάσως Παπαντωνίου. Αφού έγινε η παρουσίαση της ζωής και του πλούσιου έργου του καλλιτέχνη, διανθισμένη με αποσπάσματα ιστορικών και κριτικών τέχνης για την ζωγραφική του, ο Δήμαρχος κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος παίρνοντας το λόγο εξήρε την μεγάλη καλλιτεχνική αξία των έργων του ζωγράφου, λέγοντας χαρακτηριστικά, ότι ο Μανόλης Μαντάς είναι φτωχός από άποψη χρημάτων, αλλά πλούσιος, γιατί παράγει πλούτο που τον εισπράττουν άλλοι.

Ο κ. Μιχαλολιάκος είπε ότι η ουσιαστική τιμή για τον καλλιτέχνη - πέρα από την πλακέτα και το τιμητικό δίπλωμα - θα είναι όταν ο Δήμος θα αγοράσει, από το υστέρημα του, έργα του, για τη Δημοτική Πινακοθήκη, για να μπορούν να τα απολαμβάνουν οι νεότερες γενιές των Πειραιωτών.
 Ποιός είναι ο Εμ. Μαντάς
Ο Εμμανουήλ Μαντάς γεννήθηκε το 1947. Ζεί και εργάζεται στην Νίκαια του Πειραιά. Έχει κάνει ελεύθερες σπουδές σχεδίου και χρώματος κι έχει μαθητεύσει δίπλα στους ζωγράφους Νίκο Παναγιωτάτο και Γρηγόρη Τουφεξιάν. Ο ίδιος συμμετείχε ως δάσκαλος ζωγραφικής σε δημοτικά σχολεία.
Στο ενεργητικό του έχει 20 ατομικές εκθέσεις στον ελλαδικό χώρο,συμμετοχή σε 33 ομαδικές (Ζάππειο Μέγαρο 1997, Πνευματικό κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών 1994, 3η Πολυεθνική έκθεση ζωγραφικής για την UNESCO 2001, ΔΕΕΤΔΑ Δήμου Περιστερίου 2003, Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων 2009) και σε 11 Πανελλήνιας Θαλασσογραφίας. Έχει διακρίσεις και τιμητικές πλακέτες με χαρακτηριστικές αυτές του Lion Athens Center και της UNESCO. Είναι μέλος της φιλολογικής στέγης Πειραιά και της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά. Το έρ

γο του αναφέρεται στο Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών(εκδ.Μέλισσα) και έχει προβληθεί από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Πίνακες του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Αναλυτικότερα ο Δήμαρχος Πειραιά τόνισε:
«Κατ΄ αρχήν θεωρώ μεγάλη μου τιμή, μία σημείωση που έκανα από καρδιάς σε μια έκθεση ζωγραφικής σε ένα σχολείο, την εποχή που ήμουν Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης - και δεν περνούσε τότε από τη σκέψη μου καθόλου η εκδοχή να γίνω Δήμαρχος Πειραιά – να συμπεριληφθεί στην παρουσίαση του καλλιτέχνη. Θα μου πείτε τι σχέση έχει ένας Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης που ασχολείται και με εξοπλιστικά συστήματα, με την τέχνη και τον πολιτισμό; Οφείλω να πω τι σχέση έχει, παρόντων του κ. Βασίλη Βασιλικού και της κας Βάσως Παπαντωνίου, ανθρώπων που εργάζονται τρία χρόνια τώρα, για την επαναλειτουργία του απείρου κάλλους Δημοτικού μας Θεάτρου, που θα λειτουργήσει την άνοιξη του 2012 και θα σημάνει την πολιτιστική άνοιξη του Πειραιά και θα ελπίζουμε και ολόκληρης της Ελλάδας.

Ο ελληνικός πολιτισμός, είναι στη διαιώνια πορεία του ανθρωποκεντρικός. Και η ύπαρξη ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης της χώρας έχει να κάνει και αυτή με τον πολιτισμό. Θα ήθελα έτσι να υπενθυμίσω, σε όσους το ξεχνούν, ότι όλα τα δόγματα της πατρίδας μας, είναι αμυντικά. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν: «ουκ ελάττω παραδώσω την πατρίδα μου». Δεν έλεγαν: «πάμε να την κάνουμε μεγαλύτερη, να κατακτήσουμε άλλους λαούς, άλλα εδάφη.» Έλεγαν: «αμύνεσθαι περί πάτρης.» Όταν λέμε: « ουκ ελάττω παραδώσω», δεν εννοούμε μόνο το ποσοτικό μέγεθος. Δεν είναι μόνο ποσοτική η διάσταση της πατρίδας. Τι είναι η Ελλάδα, που τους τελευταίους μήνες, τα τελευταία χρόνια, κινδυνεύει να περάσει στη συνείδηση αυτής της γενιάς, ως μια χώρα του «πεταμού»; Είναι η Ελλάδα μόνο που δανείστηκε , περισσότερα από όσα μπορούσε να αποπληρώσει, από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Αυτοί που τα δάνειζαν, γνώριζαν την αδυναμία να αποπληρώσουμε, αλλά τα δάνειζαν για το δικό τους το συμφέρον και όχι της Ελλάδας. Τα δάνειζαν για να μπορούν να ενισχύουν παραγωγικά τη δική τους οικονομία, για να πουλάνε σε μια αγορά που θα έχει ρευστότητα.

Η Ελλάδα από άποψη μεγέθους δεν είναι μεγάλη. Η Ελλάδα όμως – χωρίς ίχνος αλαζονείας και
έπαρσης – είναι υπερδύναμη πολιτισμού και η πρώτη δύναμη παγκοσμίως στη ναυτιλία. Αυτό πρέπει να το κάνουμε κτήμα της ζωής μας, να το κάνουμε άμυνα στις επιθέσεις που κάνουν οι εταίροι μας για να εξαφανίσουν τον ελληνισμό και την Ελλάδα. Κι όχι μόνον οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που ανέδειξαν τους ιδρυτές της ανθρωπιστικής παιδείας και πολιτισμού, αλλά και η Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών. Είναι η Ελλάδα του Ελύτη, του Σεφέρη, του Γκάτσου και πολλών άλλων. Η Ελλάδα του σήμερα. Η Ελλάδα παράγει ζωγράφους, μουσικούς, ανθρώπους της ποίησης. Και πρέπει αυτήν την Ελλάδα, που είναι παγκόσμια δύναμη, να την υπερασπιστούμε και να την αναδείξουμε. Ιδιαίτερα τώρα.

Με αυτήν την πολιτική προσέγγιση, ζήτησα εγώ από τον Μανόλη Μαντά να κάνουμε μια αναδρομική έκθεση των έργων του. Γιατί εκτιμώ ότι είναι πολύ μεγάλος. Πολύ μεγάλοι δεν είναι αυτοί που καταγράφονται στην κοσμική και κοινωνική επικαιρότητα. Πολύ μεγάλοι είναι αυτοί που παράγουν, δημιουργούν, που έχουν πάθος. Πράγματι είχα πάει σε αυτήν την έκθεση και έμεινα εντυπωσιασμένος. Το κάθε του έργο με κατακτούσε. Είχα δει τότε ένα έργο, το οποίο θα το αγόραζα, ακόμη κι αν χρειαζόταν να πάρω καταναλωτικό δάνειο. Είναι το έργο που αποτύπωνε τον άνθρωπο του μόχθου. Είχε έναν τσαγκάρη. Ο πατέρας μου δεν ήταν τσαγκάρης. Ήταν αγρότης στην πέτρινη γη της Μάνης. Κι οτιδήποτε υπάρχει και μου αναδεικνύει αυτές τις μνήμες, το αγαπώ αμέσως και το θέλω. Του είπα τότε ότι με ενδιαφέρει αυτό το έργο. Και μου απάντησε: «Αυτό δεν πουλιέται. Αυτός είναι ο πατέρας μου, που ήρθε μετά την Μικρασιατική καταστροφή και εγκαταστάθηκε στη Νίκαια. Ήταν ο τσαγκάρης της Νίκαιας. Γιατί λέω δεν πωλείται. Γιατί, φίλες και φίλοι, η Ελλάδα δεν πωλείται, ο Πειραιάς δεν πωλείται. Γιατί έχουμε αστείρευτες δυνάμεις να επιζήσουμε και να διακριθούμε, χωρίς δανεικά.
Ο Μανόλης Μαντάς είναι σπουδαίος καλλιτέχνης. Δεν έχει ανάγκη ένα Δήμαρχο να το λέει αυτό. Το εκπέμπουν τα έργα του και το πάθος του. Είναι ένας πολύ σπουδαίος ζωγράφος που αναδεικνύει τη θάλασσα. Είναι εραστής του βυθού. Παίρνει την κάμερα και επισκέπτεται το βυθό και παίρνει ιδέες και τις ζωγραφίζει. Έχει να δώσει πολλά. Γι΄αυτό και συνεννοήθηκα με τον κ. Σιγάλα να μην είναι η απονομή μιας πλακέτας με την έναρξη της έκθεσης. Η τιμή που θα κάνουμε στον Πειραιά θα είναι, να έχει η Δημοτική Πινακοθήκη, για τις επόμενες γενιές, έργα του Μανόλη Μαντά. Από το υστέρημα μας θα αγοράσουμε έργα για να τα έχουμε. Και ασφαλώς θα δώσουμε και τον έπαινο και την πλακέτα, στο κλείσιμο της έκθεσης, για να τα έχουν και τα παιδιά του και τα εγγόνια του.

Φίλες και φίλοι,
θέλω να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Δεν θέλω τίποτα παραπάνω. Ο Πειραιάς π.χ. είχε ηττηθεί από τα σκουπίδια. Τόλμησα να πω με τους συνεργάτες μου, ότι ο Πειραιάς θα καθαρίσει σε 60 ημέρες και μας διακωμώδησαν. Τον καθαρίσαμε τον Πειραιά. Νικήσαμε το παρεμπόριο και πολλά άλλα. Η δύναμη είναι μία: να ενωθούμε μέσα στις διαφωνίες μας. Να ξαναγαπήσουμε την πατρίδα μας. Να ξαναγαπήσουμε τον αξιακό κώδικα της πατρίδας μας. Και να λέμε υπάρχουν αξίες που δεν είναι ούτε ευρώ, ούτε dollars. Αυτό είναι ο πολιτισμός. Πωλείται η Ακρόπολη; Δεν πωλείται. Πωλείται το Δημοτικό Θέατρο; Δεν πωλείται. Είμαστε υπέρ της ορθοδοξίας του πολιτισμού. Και υπηρετούμε τον ορθόδοξο πολιτισμό και την ορθόδοξη τέχνη. Θερμά συγχαρητήρια Μανόλη. Να συνεχίσεις με το ίδιο πάθος.
Ο Μανόλης δεν έχει καμιά σχέση με τα χρήματα. Παραμένει φτωχός. Αλλά παραμένει πλούσιος γιατί παράγει πλούτο που τον εισπράττουν άλλοι. Θα κλείσω με ένα ιατρικό περιστατικό. Είχα ένα γνωστό μου που έβγαζε πολλά λεφτά, συνάδελφος, συμφοιτητής μου. Και του λέω κάνεις ένα πολύ μεγάλο λάθος ζωής. Διεκδικείς τα φακελάκια. Το πιο χοντρό όμως φακελάκι, που θα σε κάνει ευτυχισμένο, είναι αν θα σου πει μια μάνα: «σε ευχαριστώ γιατρέ μου που μου έσωσες το παιδί μου.» Εμείς θα συνεχίσουμε έτσι. Δεν εκποιούμε την αξιοπρέπεια μας. Δεν εκποιούμε την εθνική μας ταυτότητα. Δεν στρατεύουμε την τέχνη. Δεν έρχεται εκ των άνω προς τα κάτω. Το κράτος και ο Δήμος ενισχύει ατομικές πρωτοβουλίες σαν του Μανόλη Μαντά».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν: ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Παναγιώτης Κουβάτσος, ο Πρόεδρος του Ο.Π.Α.Ν. κ. Γιώργος Σιγάλας, η Πρόεδρος της ΚΟ.Δ.Ε.Π. κα Πασχαλίνα Καλαγιά, ο Πρόεδρος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά κ. Γιάννης Χατζημανωλάκης, ο Πρόεδρος της Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά κ. Τάκης Χαρλαύτης και πολύς κόσμος.